1974-04-21, GP Frankrijk - Een pracht begin van een veelbelovend seizoen!

Wegrace artikelen en informatie
Plaats reactie
Bericht
Auteur
Gebruikersavatar
Maarten
Beheerder
Berichten: 9743
Lid geworden op: 01 sep 2002, 09:13
Locatie: Den Haag, Nederland
Gegeven waarderingen: 812 keren
Ontvangen waarderingen: 413 keren
Contacteer:

1974-04-21, GP Frankrijk - Een pracht begin van een veelbelovend seizoen!

#1 Bericht door Maarten » 03 jul 2019, 18:29

Grand Prix Frankrijk - Een pracht begin van een veelbelovend seizoen! (21-04-1974)


Bron: Moto 73, 03-05-1974
Tekst: Erich Winter
Foto's: Jan Heese

Scan: peter G


Afbeelding

G.P. van Frankrijk:
een pracht begin van een veelbelovend seizoen!


reportage Erich Winter
foto's Jan Heese

Kopfoto: Start 350 cc. Op kop Read (3), Bourgeois (1), Länsivuori (2), Mortimer (34), Pons (38) en Santos (7).

Toen wij op vrijdag zuidwaarts trokken begonnen, zodra wij Frankrijk waren binnen gereden, zich al de eerste tekenen van het grote feest te vertonen. Naarmate we verder kwamen groeide het aantal motorrijders met Duitse, Nederlandse, Belgische, maar vooral Franse kentekenplaten. Een bijzonder leuke ervaring was natuurlijk, dat we een Fransman met een Honda zagen rijden, waarvan de kentekenplaat verried dat hij uit Oost-Frankrijk kwam (01) en die op zijn helm een MOTO-sticker had. Later bleek hij ook een MOTO-shirt te dragen, waaruit toch wel moge blijken, dat men ons kleurrijke blad ook daar een goed hart toedraagt.
De GP van Frankrijk vond dit jaar weer plaats op het Charade circuit, hetgeen is gelegen in de bergen van van Auvergre op ongeveer 12 km westelijk van de stad Clermont-Ferrand, waar de hoofdfabriek van Michelin is gevestigd. Interessant voor ons Nederlanclers is het feit, dat ex-Groninger en ex-Ajax speler Klaas Nuninga de voetbalclub van Ciermont Ferrand als trainer onder zijn hoede heeft en zich daar best thuisvoelt. Dit is niet zo vreemd, want hoewel de bevolking van de Puy de Döme — als zovele bergmensen — tamelijk stug is, kent hun gastvrijheid voor wie het waard blijkt te zijn vrijwel geen grenzen. Het circuit is, zoals ik reeds onlangs schreef, eigenlijk wat omstreden, doch is als beproeving voor man en machine, bijna ideaal te noemen. De ligging op plusminus 1100 meter hoogte met 51, deels, zeer moeilijke bochten en een hoogteverschil van bijna 180 meter maakt het tot een rijderscircuit bij uitstek en vergt werkelijk het alleruiterste. Doch direct hieraan verbonden is een zich duidelijk aftekenende afmattingsgraad bij wedstrijden van 13 tot 17 ronden van plusminus 8 km. Ook dit behoort echter bij de prestatie.

Trainingen

In de trainingen van vrijdag was Buscherini met de 50 cc Malanca duidelijk sneller geweest dan Henk van Kessel, die deze Grand Prix voor het eerst als afgevaardigde van de Fa. Van Veen reed en wel onder de hoede van Jan de Vries. Zaterdagmorgen gaf hij duidelijk zijn kandidatuur voor de overwinning af door maar liefst 5 seconden onder de tijd van de Italiaan te blijven. Jan Bruins had wat problemen met de zit op de Jamathi en stond daardoor op een bescheiden negende plaats aan de start.
De moeilijkheidsgraad van het circuit wordt wel het best gekenmerkt door het feit, dat zowel Van Kessel met de 125 cc machine van Jos Schurgers als Rob Bron met de 500 cc Yamaha onvrijwillig afstapten. Zij stonden hierin echter niet alleen en waren in gezelschap van bijvoorbeeld Agostini en het nieuwe talent van de Franse jeugd, Renee Guili. Vele problemen leverde dat echter niet op, want behalve Guili — die van de dokter een startverbod opgelegd kreeg waartegen hij nogal wat misbaar maakte — kon iedereen aan de wedstrijden deelnemen.
Bij de 125 cc-ers vormde Minhoff een interessante verschijning op de vernieuwde Morbidelli en een daarbij behorende, fonkel nieuwe, blauw-witte overall. Bijzonder tevreden was hij over de prestaties van de motor, doch men zal moeten wachten tot het nieuwe frame er is alvorens men deze kracht geheel zal kunnen benutten, want het sturen is beslist onder de maat.
Bij de 350 en 500 motoren was vanzelfsprekend de spanning voelbaar, want in sommige opzichten leek de situatie Yamaha-MV Agusta zowel als Agostini-Read, verdacht veel op een zenuwenoorlog, waarbij Ago duidelijk steeds meer zijn gedachten weet te verbergen dan Read c.s. Wellicht is dit een deel van de opleiding in Japan geweest, want ook Nobby Clerk, de fameuze monteur, die alle groten van de laatste tien jaren zoals Gary Hocking, Jim Redman, Mike Hailwood en Kel Carruthers heeft gediend, beschikt over deze kwaliteiten.
Bij de 350 cc training was het verschil ten gunste van Read slechts 0,4 sec., doch bij de halveliters bedroeg dit maar liefst 2,1 sec., waarbij Phil het ronderecord van Mike Hailwood uit '1967 op de zescilinder 250 Honda daterend! — wist te evenaren.
In de diverse soloklassen mochten de spaarzame Nederlandse toeschouwers niet klagen, want Van Kessel


Afbeelding

bezette de eerste startplaats bij de 50-ers en de vierde bij de 125 cc-ers met slechts 2 seconden verschil t.o.v. Kent Andersson, doch voor Minhoff, Tchernine, Seel en Lazzarini en dit zijn toch geen kleine jongens. In de 350 cc klasse wisten zowel Marcel Ankone als Rob Bron zich een startplaats te verwerven, zij het de laatste slechts op de 35e plaats. Bij de zij spannen veroverde Siegfried Schauzu de kopplaats aan de start, door in de trainingen ruim 1 sec. sneller rond te gaan dan Werner Schvvärzel op zijn König. Het gehele raceverloop zat vol onzekere factoren en vooruitzichten, wellicht nog van verscheidener aard dan verleden jaar bij de start van het seizoen in Le Castelet. Voor Bonera was de race al bijna afgelopen, voordat die goed en wel begonnen was, want toen een verzoek van Ir. Magni om nog een paar ronden te mogen rijden door de wedstrijdleider niet werd ingewilligd, reed Bonera toch de baan op. Aangezien hij hierbij tweemaal een rode vlag negeerde, werd hij bijna van de race uitgesloten.

Foto links: Angel Nieto, ondanks het steunverband veel hinder van zijn sleutelbeenblessure.

Eerste zege voor Van Kessel

De racedag begon — zo mogelijk met nog stralender zonneschijn dan de dag ervoor — met de 50 cc klasse. Hierin ging Henk van Kessel zonder blikken of blozen aan de leiding en stond die niet meer af tot op de streep, wat Rudi Kunz ook probeerde. Zijn voorsprong bedroeg 28 seconden, terwijl Buscherini na een heel slechte start tegen het einde nog zodanig kwam opzetten, dat hij slechts vier seconden na Kunz finishte. Jan Bruins werd ondanks een val nog tiende, terwijl Jan Huberts na onduidelijke motormoeilijkheden de wedstrijd voortijdig moest beëindigen. Na een mooie en regelmatige wedstrijd kwam Nico Polane op de fraaie Roton als achtste binnen. In de daarop volgende 125 cc race lagen de kaarten voor Van Kessel duidelijk moeilijker. Niet alleen moest hij hierin de psychologische handicap van de val in de training overwinnen, doch hij was bovendien de enige Nederlander. Jan Huberts, die op een MZ had ingeschreven, verscheen niet op de trainingslijsten, terwijl het circuit hem — naar zijn zeggen — toch erg goed ligt.
Kent Andersson liet duidelijk zien, dat hij ook dit jaar kampioensplannen heeft, en verloor Bruno Kneubühler op de tweede fabrieks-Yamaha niet uit het oog. Deze laatste voelt zich wel bijzonder goed thuis op dit machientje en kon wel eens een zeer ernstige concurrent voor Kent worden. Hij had nu de pech dat van de achterband sommige blokken los lieten, waardoor hij het wat kalmer aan moest doen na vijf ronden de leiding te hebben gehad. Op een haar na pakte Buscherini — alweer! — hem nog de tweede plaats af, doch deze kwam precies 1 seconde te kort. Rolf Minhoff kreeg geen loon naar werken, want zijn vierde plaats die hij
vanaf de tweede ronde bezette ging twee ronden vóór het einde in rook op. Dit bracht Tchernine op de vierde plaats als eerste Fransman, gevolgd door Benjamin Grau op een fabrieks-Derbi. Angel Nieto, door sommigen misschien wat voorbarig al als 125 cc wereldkampioen afgeschilderd, reed na twee ronden mistroostig de pits in (Angel had o.a. last van een sleutelbeenbreuk, ondanks speciaal aangebrachte steunbanden om zijn schouders). Onze Henk van Kessel, die uit de startronde als vierde terug kwam, moest een ronde later al de strijd staken. Van de schakelas van de versnellingsbak waren alle tandjes af!
Foto: Start 350 cc: Ago tussen de achterblijvers.
Foto: Start 50 cc. v.l.n.r.: Rittberger, Kunz, Buscherini en Van Kessel.

Doordat er geen kwartliters waren was de volgende wedstrijd die der 350-ers en bij de start, die doordat het circuit eerst nog moest worden vrij gemaakt van publiek, werd vertraagd, was de spanning duidelijk voelbaar. Doordat de motoren wat waren afgekoeld, kwam Agostini bij de start bijzonder slecht weg. Zo slecht, dat hij na een ronde ruimschoots in de twintig zat; een weinig hoopgevend begin. Doch aan de kop was het allerminst opgelegd pandoer voor de andere favoriet: Phil Read met de MV viercilinder. Nadat in de tweede ronde Teuvo Länsivuori zijn Yamaha aan de kop bracht, moest de wereldkampioen 500 cc van vorig jaar ook nog de als een duivel rijdende Patrick Pons

Foto: Opmars van Ago in de 350. Bourgeois wordt zijn volgende prooi.
Foto: Het duel in de 500 cc tussen Read, Ago en Sheene.
Foto: Kent Andersson: ook in 1974 kampioensaspiraties!


Afbeelding

Foto: Buscherini in actie op de veelbelovende 50 cc Malanca.

laten voorgaan. In een poging om ook de oprukkende en bijzonder goed op dreef zijnde Bourgeois te beteugelen, ging de MV waarschijnlijk even over toeren en moest hij in de vierde ronde met drie cilinders thuis zien te komen. In de tweede ronde had Ago inmiddels de tiende plaats ingenomen en in ronde vijf kwam hij middels een absoluut ronderecord van 3.35,4 op de vierde plaats terecht en op tweederde van de wedstrijd ging hij aan de leiding! Dit na in de achtste ronde nogmaals het ronderecord scherper te hebben gesteld en op 3.33,8 te hebben gebracht (het record van Mike Hailwood met de Honda 250-6 was 3.36,0). Phil Read, die de wedstrijd langs de kant volgde en met wie ik na afloop een gesprek had, zei vol bewondering over het grandioze rijden van Ago: „lk heb vol bewondering naar de prestatie van Ago staan te kijken. lk heb hem nog nooit zo zien rijden. Het was de grootste klasse die ik ooit gezien heb. Ook van Länsivuori!" Marcel Ankoné kon dit grote geweld met zijn te langzame Yamsel niet volgen en moest genoegen nemen met een klassering als zestiende. Doch wacht maar af, het seizoen is nog maar net begonnen (elders in dit nummer kunt u lezen, dat Marcel dankzij de B.V. Nimag nu ook de beschikking heeft over een 500 cc watergekoelde Suzuki). Bron moest de strijd voortijdig opgeven, doordat de motor niet langer mee wilde doen. Bijzonder jammer was het voor Adu Celso Santos dat zijn stroomlijnsteun brak, waardoor hij niet meer kon sturen en hij de strijd om een mooie zesde plaats moest opgeven. Ago won met een voorsprong van 2,5 seconde op Länsivuori, terwijl Bourgeois kans zag Pons de derde plaats afhandig te maken. Doordat Rougerie als vijfde wist te eindigen, konden de Fransen over de prestaties van hun rijders dik tevreden zijn. Dat de 500 cc race het karwei van de dag zou worden, stond bij ledereen al bij voorbaat vast. Opnieuw kwam Ago slecht weg, maar na een paar heel snelle ronden verdrong hij alras Phil Read van de kop en liep weg alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Helaas was de vreugde maar van korte duur, want een kapot lager in de versnellingsbak maakte aan alle illusies een einde.

Zijn voorsprong bedroeg echter op dat moment al bijna 7 seconden. MV en Read weten in elk geval waar ze aan toe zijn! Read kon verder de race vol maken zonder bedreigd te worden, want Sheene moest met de eerste fabrieks Suzuki-4 tegen het einde van de race toch wat afhaken, na vrijwel de gehele wedstrijd de tweede plaats te hebben ingenomen. Bonera zorgde ervoor in de buurt te blijven en nam de derde plaats voor zijn rekening. Länsivuori redde de Yamaha-eer door de vierde plaats in te nemen, evenwel zeer duidelijk de indruk wekkend, dat dit grote kanon hem toch niet zo ligt. Tegen het einde van de race was hij bij-zonder uitgeput. Rob Bron moest door een val de strijd opgeven en moest in het ziekenhuis verpleegd worden voor een ontwrichte schouder en een opgezwollen enkel.
Bij het verdelen van de zijspankoek kwam Enders niet aan bod, omdat hij niet had. getraind: een slecht begin om de eerste race voor het wereldkampioenschap te missen, maar ook een wereldkampioen moet aan de reglementen voldoen. Werner Schwärzet ging met duidelijke overmacht aan de leiding en nam op een bepaald moment zelfs een voorsprong van 18 seconden. Doch het noodlot wilde zijn overwinning (nog) niet en in de laatste bocht, plus-minus 100 meter voor de finish, ging Schauzu de op drie pitten lopende König voorbij en haalde zijn eerste 15 punten binnen. Heel erg voor deze bekwame technicus/ stuurman, die echter zijn onmazzel gelaten nam en op betere tijden hoopt. Rudi Kurth en Dane Rowe brachten zowaar de CAT aan het eind en stonden ook glunderend op het erepodium. Kenschetsend voor de situatie in de zijspanklasse in het algemeen en voor BMW in het bijzonder, was wel het feit, dat de enige rijder met een fabrieksmotorblok, Heinz Luthringshauser, een magere zesde plaats behaalde. Het kan verkeren!

Foto: Beeld uit de zijspanklasse: De winnaarsSchauzu/Kalauch achter Keen/Worrat
Foto: Het zegevierende trio in de 50 cc: Van Kessel (midden), Kunz (links) en Buscherini (rechts).
Foto: De 500 Kawasaki driecilinders van Christian Leon en de Canadees Yvon du Hamel bleken weinig in de melk te brokkelen te hebben. De luchtgekoelde machines kamen veel te kort en missen betrouwbaarheid.


Afbeelding

Uitslagen

50 cc:


1. Van Kessel (NL), Kreidler, 34.42,1 is 111.418 km/uur;
2. Kunz (D), 35.10,5 is 109.918 km/uur;
3. Buscherini (I), Malanca, 35.14,7 is 109.700 km/uur;
4. Rittberger (D), Kreidler, 35.23,7;
5. Gedlich (D), 35.39,5;
6. Graf (CH), Kreidler, 36.07,1;
7. Dörflinger (CH), Kreidler, 36.20,3;
8. Polane (NL), Roton, 36.58,7;
9. Schirnhofer (D), Kreidler, 37.15,3;
10. Bruins (NL), Jamathi, 37.17,6.

Snelste ronde: Henk van Kessel, 4.18,3 is 112.264 km/uur.

125 cc:

1. Andersson (S), Yamaha, 54.37,8 is 123.855 km/uur;
2. Kneubühler (CH), Yamaha, 54.56,7 is 123.144 km/uur;
3. Buscherini (I), Malanca, 54.57,7 is 123.107 km/uur;
4. Tchernine (F), Yamaha, 56.51,3;
5. Grau (E), Derbi, 57.03,4;
6. Delamarre (F), Yamaha, 57.46,0;
7. Gustafsson (5), Maico, 58.10,5;
8. Zemsauer (A), Rotax (op 1 ronde);
9. Maingret (F), Yamaha;
10. Hallberg (S), Yamaha.

Snelste ronde: Buscherini, 3.49,9 is 126.133 km/uur.

350 cc:

1. Agostini (I), Yamaha, 1.05.51,5 is 132.821 km/uur;
2. Länsivuori (SF), Yamaha, 1.01.53,8 is 132.738 km/uur;
3. Bourgeois (F), 1.02.45,9 is 130.902 km/uur;
4. Pons (F), Yamaha, 1.03.03,4;
5. Rougerie, (F), Harley Davidson, 1.03.18,1;
6. Kneubühler (CH), Yamaha, 1.03.32;
7. Jimenez (F), Yamaha, 1.03.44,2;
8. Debrock (F), Yamaha, 1.03.49,6;
9. Nelson (GB), Yamaha, 1.04.10,3;
10. Dodds (AUS), Yamaha, 1.04.36,7.

Snelste ronde: Agostini, 3.33,8 is 135.631 km/uur.

500 cc:

1. Read (GB), MV-Agusta, 1.01.33,2 is 133.479 km/uur;
2. Sheene (GB), Suzuki, 1.01.38,2 is 133.298 km/uur;
3. Bonera (I), MV-Agusta, 1.01.44,7 is 133.065 km/uur;
4. Länsivuori (SF), Yamaha, 1.02,02;
5. Rougerie (F), Harley Davidson, 1.03.31,8;
6. Nelson (GB), Yamaha, 1.04.06,8;
7. Williams (GB), Yamaha, 1.04.16,7;
8. Mortimer (GB), 1.04.23,3;
9. Jimenez (F), Yamaha, 1.04.24,3;
10. Gerard (F), Yamaha, 1.04.24,6.

Snelste ronde: Agostini, 3.32,4 is 136.525 km/uur, tevens nieuw absoluut record.

Zijspannen:

1. Schauzu/Kalauch (D), BMW, 53.50,7 is 116.684 km/uur;
2. Schwärzel/Kleis (D), König, 53.52,6 is 116.616 km/uur;
3. Kurth/Rowe (CH/GB), CAT, 54.24,2 is 115.487 km/uur;
4. Wegener/Jacobson (D/GB), 55.37,0;
5. Keen/Worrall (GB), König, 55.37,2;
6. Luthringshauser/Hahn (D), BMW, 57.10,3;
7. Pape/Kallenberg (D), König, 57.49,6;
8. Schilling/ Mathews (D), BMW, 57.54,8;
9. Schons/Lauterbach (D), BMW (op 1 ronde);
10. Zeh/Waters (B), König.

Snelste ronde: Schwärzel/Kleis, 4.00,9 is 120.373 km/uur.

Foto: De watergekoelde viercilinder tweetakt is opgebouwd uit twee twins, die op een gemeenschappelijk ondercarter staan, waarin beide gekoppeld worden. De voor 90 pk bij 10.500 tpm te boek staande vierpitter meet 497 cc en is uitgerust met 4 roterende inlaten. Onder de carburateurs is de elektronische ontsteking te zien. Het maximum koppel van de RG-500 bedraagt 6,1 kgm bij 10.400 tpm.
De nieuwe 500 Suzuki viercilinder, de RG-500. De slechts 145 kg wegende racer is zeer fraai en rank gebouwd. De RG-500 heeft voor en achter schijfremmen.

Gebruikersavatar
Maarten
Beheerder
Berichten: 9743
Lid geworden op: 01 sep 2002, 09:13
Locatie: Den Haag, Nederland
Gegeven waarderingen: 812 keren
Ontvangen waarderingen: 413 keren
Contacteer:

Re: 1974-04-21, GP Frankrijk - Een pracht begin van een veelbelovend seizoen!

#2 Bericht door Maarten » 28 nov 2020, 16:54

Henk van Kessel, 1974, GP Frankrijk, Foto Alan Caruthers

Henk van Kessel, 1974, GP Frankrijk, Foto Alan Caruthers
Henk van Kessel, 1974, GP Frankrijk, Foto Alan Caruthers
Henk van Kessel - 1974 - GP Frankrijk - Foto Alan Caruthers.jpg (79.05 KiB) 1338 keer bekeken

Henk van Kessel wint de race op 21-04-1974:
1. Van Kessel (NL), Kreidler, 34.42,1 is 111.418 km/uur;

Plaats reactie