Koudhoorn - Winterswijk
Vannacht luxe geslapen in de comfortabele caravan van mijn zus een zwager. Hij stond na hun vakantie nog op het erf, maar ook weer klaar voor de volgende vakantie eind augustus. De pensionados nemen het er van...
Nadeel van wonen en in dit geval slapen in een landelijke omgeving, zijn de vreemde geluiden die je hoort. Zo had ik vannacht toch echt het idee dat er een everzwijn om de caravan zwierf, maar dit bleek een kat. Om drie uur werd ik gewekt door een haan, met wekkertje van slag. Hij hield het een kwartiertje vol. Is of door een slapeloze medeslachtoffer de keel doorgesneden, of bijtijds tot het inzicht gekomen dat hij toch echt met gekkenwerk bezig was. Om half vijf het volgende dat me wakker hield, een gestaag regentje. Dit laatste baarde me echt zorgen. Wordt het een dag met voordurende regen? Dan is rijden geen lolletje en ik doe het wel voor m'n lol! Uiteindelijk ben ik toch in slaap gewoeld en werd om half acht wakker zonder getik op het dak wakker. Dit geeft de burger moed en met een dag Veluwe en Achterhoek in het vooruitzicht werd het tijd om de nieuwe dag op te pakken.
Rustig mijn rituelen gedaan en na een paar koppen koffie afscheid genomen van mijn zus.
Vanuit Koudhoorn, achter Garderen langs gereden op Apeldoorn aan. Je ziet hier heel duidelijk dat het landschap enigszins glooit en later op langs de N-weg richting Apeldoorn krijg je een serieuze heuvel. Het motortje moest er echt aan trekken en viel eenmaal terug naar 35 km/h. Met een vijf-of vierbak heb je de mogelijkheid terug te schakelen voor meer toeren. Met een driebak is dit geen optie, tenzij het echt te bar wordt. Maar dit sterke Kreidlerblokje sjort er gewoon hard aan en trekt me over de heuvel heen. In de afdaling zag ik de teller voor het eerst naar 60 km/h gaan. Dit gaat gepaard met het angstige gevoel van ontploffingsgevaar. Maar niets van dat al, het blijft gewoon doordraaien.
Apeldoorn kwam ik op probleemloze wijze doorheen, alleen de vele stoplichten zijn irritant.
Na Apeldoorn via plaatsjes als Klarenbeek, Voorst en Empr kom ik in het mooie Zutphen.
Vijf en dertig jaar geleden hadden wij er vrienden wonen en kwamen we er regelmatig. Het is me toen echt niet opgevallen dat het zo'n extreem mooi stadje is. Kennelijk oog gehad voor andere dingen. Vooral de vele, prachtig, met ornameten versierde en goed onderhouden geveltjes vallen op. Ook zie je dat in de kern van het stadje op geslaagde wijze nieuwbouw is gepleegd. Alles in de stijl van de oude huizen. Dat zie je nog wel eens anders. Vaak worden oude en karakterisstiek steden verpest door totaal detonerende nieuwbouw. Dramatisch.
Na Zutphen rij je gemakkelijk via Vorden, Ruurlo en Groenlo op Winterswijk aan. Ik heb overwogen om een kastelen route te nemen, maar vond dit toch te veel tijd in beslag nemen en ongemerkt gaat zo'n middag toch snel voorbij.
Het laatste deel van de route, op weg naar de camping, liep via een zeer smal pad door de weilanden, bossen en langs de Groenlose Slinge. Smal, hobbelig, kuilen en stukken met mul zand. Een proeving voor mijn wielen en vooral de vraag of mijn spaken het dit jaar wel zouden houden. Vorig jaar had mijn achterwiel twee gebroken spaken (roestvrij staal), maar toch ben ik na 850 km zonder problemen thuis gekomen. Peter van Prebo-Wheels heeft mijn wielen kosteloos op een andere manier overgespaakt. Uiteraard omdat hij vindt dat het goed moet en kan. Maar toch...
Vlak voor ik weg ging, ben ik nog bij hem langs geweest om de spaken na te laten trekken en een ook nog een paar reserve spaken te laten maken, voor het geval dat. Alles onder service en kosteloos. Top kerel, die vakwerk levert.
Het smalle pad bracht me tenslotte bij een aardige camping voor weer eens en nacht in mijn tentje.
Morgen wil ik een stukje Duitsland meepakken. Van Tjerry kreeg ik een beurs in Gesenkirchen aanbevolen, dus wie weet. Als het goed weer is, ligt hier wel een uitdaging.
Groet Kees